"Het aroma is uitgesprokener": Mayotte vertrouwt op vanille om zijn landbouw te ontwikkelen

Hoewel de vanille uit Mayotte nauwelijks bekend is, is het toch een van de pareltjes van de Franse archipel . Van peulen tot poeder, siroop, lichaamsolie en gearomatiseerd zout: Mahoran-vanille is in alle mogelijke vormen verkrijgbaar op de landbouwbeurs in Parijs , die onlangs haar deuren opende.

"Jaarlijks wordt er in Mayotte ongeveer vijf ton groene vanille" geoogst, wat overeenkomt met "minder dan een ton" zwarte vanille, legt Ibrahim Fonte uit, hoofd van de Plantenafdeling van de Kamer van Landbouw, Visserij en Aquacultuur van Mayotte (CAPAM).

De lokale productie is weliswaar kenmerkend voor de knowhow van Mahora, maar kan niet tippen aan die van het naburige eiland Réunion, waar jaarlijks vier ton zwarte vanille wordt geproduceerd. Op zo'n 300 kilometer van Mayotte ligt Madagaskar, de onbetwiste vanillegigant die met duizenden tonnen per jaar de wereldmarkt domineert.

Voor Mahoran Vanilla is het onmogelijk om in dezelfde categorie te spelen als de Malagassische reus, maar de archipel heeft niet die ambitie, met een onconventionele strategie.

"We hebben ons gericht op de kwaliteit" van de vanille en niet op de kwantiteit, benadrukt Ibrahim Fonte.

Tegenwoordig wordt de vanille van Mayotte vooral op lokale markten verkocht. Deze kwalitatieve strategie, die verband houdt met de verkoop in de detailhandel, levert een "grotere toegevoegde waarde" op voor Mahoran-vanille, in plaats van te proberen "internationale markten te benaderen", waar het geen kans zou maken tegen de lage productiekosten in Madagaskar, legt Ibrahim Fonte uit.

"Zolang het ons niet om de kwantiteit gaat, hebben producenten de tijd om de productie op de juiste manier te waarderen en de tijd te nemen om deze te verwerken", vat de vertegenwoordiger van de landbouwkamer van Mahorais samen.

Na een gouden periode in de jaren 70 stortte de lokale sector in de jaren 2000 in. De laatste jaren is er sprake van herstel dankzij de vereniging Saveurs et Senteurs de Mayotte, die nu enkele tientallen producenten verenigt.

Mahoran-vanille is een symbool van de terugkeer naar genade en heeft meerdere zilveren medailles gewonnen tijdens de laatste edities van het Concours général agricole (CGA). Om zijn bekroonde vanille te produceren, geeft Mohamadi Ahamada de voorkeur aan de warmte van de zon. “Het aroma is uitgesprokener”, prijst de producent en verwerker uit Tsingoni, in het westen van Grande-Terre.

"We hopen dat dit het jaar van onze gouden medaille wordt", gelooft Mohamadi Ahamada.

Maar de doortocht van cycloon Chido trof de lokale plantages hard , terwijl de peulen al bijna rijp waren. "De vanille is verdwenen", klaagt Ibrahim Fonte, verwijzend naar de "nul"-productie voor de huidige campagne. Voordat er nieuwe vruchten aan de boom groeien, moet Mayotte ongeveer drie jaar wachten. Dat is de tijd die nodig is voordat er bloemen aan de wijnstokken verschijnen.